یزید بن ثبیط عبدی

یزید بن ثبیط عبدی بصری از شهدای کربلا. او از قبیله عبدالقیس و اهل بصره بود. یزید همراه دو پسرش عبدالله و عبیدالله و غلامش سالم در ابطح به کاروان امام حسین(ع) پیوستند و در روز عاشورا به شهادت رسیدند.

نام و نسب

نام او را «یزید بن ثبیت»، «یزید بن نبیط»، «بدر بن رقید» و «بدر بن رقیط» نیز ضبط کرده‌اند. او از قبیله عبدالقیس و اهل بصره بود.

معرفی

او را از یاران ابوالاسود دوئلی شمرده‌اند. او در بصره زندگی می‌کرد و ده پسر داشت. پس از رسیدن نامه امام حسین(ع) به بصره برای دعوت به یاری، یزید بن ثبیط در جمع عده‌ای از شیعیان بصره که در خانه ماریه دختر منقذ گرد هم آمده بودند، اعلام کرد قصد دارد برای یاری امام حسین به مکه برود. او با دو تن از پسرانش به نام‌های عبدالله و عبیدالله در ابطح در نزدیکی مکه به کاروان امام پیوستند. نقل شده است وقتی خبر رسیدن یزید بن ثبیط به امام حسین رسید، امام برای دیدن او به سمت خیمه‌اش رفت، در حالی‌که یزید نیز برای دیدن امام به سوی خیمه‌گاه امام رفته بود. امام در خیمه یزید به انتظار بازگشت او نشست. وقتی یزید به خیمه‌گاه امام رسید به او گفتند امام برای دیدن او رفته است. او به خیمه‌اش بازگشت و وقتی امام را دید، این آیه را خواند: «بِفَضْلِ اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِک فَلْیفْرَحُوا» (یونس، ۵۸) سپس سلام کرد و نزد امام نشست و آنچه رخ داده بود به اطلاع ایشان رساند. امام در حق او دعای خیر کرد. از آن پس آنها با کاروان امام حسین همراه شدند. در برخی منابع گفته شده است غلامش سالم نیز به همراه او بوده است.

شهادت

در روز عاشورا او و پسرانش به شهادت رسیدند؛ برخی منابع شهادت او را در نبرد تن به تن و برخی در حمله نخستین ذکر کرده‌اند. در زیارت ناحیه نام او و فرزندانش آمده است: «السَّلَامُ عَلَی زَیدِ بْنِ ثُبَیتٍ الْقَیسِی السَّلَامُ عَلَی عَبْدِ اللهِ وَ عُبَیدِ الله ابْنَی یزِیدَ بْنِ ثُبَیتٍ الْقَیسِی»

پانویس

منابع

• سماوی، محمد، إبصار العین فی أنصار الحسین، دانشگاه شهید محلاتی، قم، اول، ۱۴۱۹ق.
• طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک،‌دار التراث، بیروت، دوم، ۱۳۸۷ق.
• مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ سنگی نجف، ۱۳۴۹-۱۳۵۲ق.